ده کاپیتان قبلی تیم ملی انگلیس از آرسنال

دکلان رایس در بازی مقابل بلژیک، به عنوان دهمین بازیکن آرسنال، کاپیتانی تیم ملی انگلیس را برعهده گرفت و بدین ترتیب، پیوندی که از آوریل ۱۹۳۰ با بازوبند کاپیتانی انگلیس شکل گرفته است را ادامه خواهد داد.

در آن زمان، دیوید جک چهره‌ای شناخته شده در دنیای فوتبال بود و همچنان رکوردهای شخصی متعددی را در اختیار دارد. او اولین بازیکنی بود که در ومبلی گلزنی کرد، اولین بازیکنی که با مبلغ ۱۰ هزار پوند خریداری شد و بعدها با ۱۲۴ گل به دهمین گلزن برتر تاریخ باشگاه ما تبدیل شد.

او همچنین با به ثمر رساندن یک گل و رهبری سه شیرها در پیروزی ۵-۲ مقابل اسکاتلند که منجر به کسب اولین قهرمانی بریتانیا در ۱۷ سال اخیر شد، به اولین کاپیتان انگلستان از بازیکنان آرسنال تبدیل گشت.

با توجه به تسلط ما بر فوتبال انگلیس در اوایل دهه ۱۹۳۰، جای تعجب نیست که پس از جک، افتخار کاپیتانی به بازیکنان بیشتری از توپچی‌ها رسید و در واقع دو تن از هم تیمی های او به زودی این نقش را بر عهده گرفتند.

ادی هپگود، ستون خط دفاعی ما در آن دوران، با پنج قهرمانی لیگ، یکی از پرافتخارترین بازیکنان ماست و رهبری او در سطح بین المللی نیز به چشم آمد. اولین باری که او کاپیتان انگلیس شد، در سال ۱۹۳۴ و طی "نبردِ بدنام هایبری" بود، جایی که مدافعان قهرمانِ وقتِ بریتانیا، تیم ملی ایتالیا، قهرمانِ جام جهانی را در ورزشگاه قدیمی ما شکست دادند.

او به مدت ۱۰ بازی متوالی کاپیتان بود، قبل از اینکه جرج میلز، همبازی او در خط دفاع و اسطوره آرسنال، برای بیشتر فصل ۱۹۳۶/۳۷ این بازوبند را بر بازو ببندد. جرج در طول دوران حرفه ای خود، اولین بازیکنی بود که در شش دوره قهرمانی حضور داشت و شش بار کاپیتان انگلیس شد، از جمله در تور اسکاندیناوی که شاهد پیروزی ۱۸-۰ انگلیس مقابل نروژ، سوئد و فنلاند به صورت مجموع بود.

هپگود در آوریل ۱۹۳۸ دوباره کاپیتانی تیم ملی انگلیس را به عهده گرفت و تا زمان وقوع جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۳۹، ۱۱ بازی پیاپی با بازوبند کاپیتانی به میدان رفت و با ۲۱ بار رهبری تیم، به پُرتکرارترین کاپیتان انگلیس از بازیکنان آرسنال تبدیل شد. او همچنین در ۱۳ بازی غیررسمی بین‌المللی در دوران جنگ، پیش از پایان دوران بازیگری‌اش در طول این درگیری، کاپیتان تیم بود.

۳۶ سال طول کشید تا یک بازیکن دیگر از آرسنال، کاپیتانی انگلیس را برعهده بگیرد و سرانجام با اعطای بازوبند کاپیتانی توسط دان ریوی به آلن بال، قهرمان جام جهانی، برای بازی دوستانه با آلمان غربی در ومبلی در مارس ۱۹۷۵، این طلسم شکسته شد.

پس از شکست دادن مدافعانِ وقتِ قهرمان جهان، او برای پنج بازی بعدی بازوبند کاپیتانی را حفظ کرد و بدون شکست باقی ماند، که با پیروزی ۵-۱ مقابل اسکاتلند به پایان رسید و تیم بال توانست قهرمانی بریتانیا را از چنگ رقبا برباید. این بازی، آخرین دیدار دوران باشکوه ملی این هافبک تکنیکی بود.

حضور کوتاه اما موفق بال با بازوبند کاپیتانی، دوران انتظار طولانی دیگری را برای داشتن یک رهبر دیگر از آرسنال در تیم ملی رقم زد که سرانجام با اعطای بازوبند کاپیتانی به تونی آدامز در سی و سومین بازی ملی او در یک دیدار دوستانه مقابل رومانی در سال ۱۹۹۴ به پایان رسید.

کاپیتان نمادین ما، وظایف کاپیتانی را طی شش سال آینده با چندین بازیکن دیگر تقسیم کرد، اما مسئولیت رهبری کشورش را در یورو ۹۶ بر عهده داشت که شاهد درخشش انگلیس تا مرحله نیمه نهایی بود. تونی ۱۵ بار کاپیتان انگلیس شد، از جمله اینکه آخرین بازیکنی بود که در ورزشگاه قدیمی ومبلی در سال ۲۰۰۰ و در مقابل آلمان، تیم را به میدان هدایت کرد، دیداری که آخرین حضور او با پیراهن تیم ملی انگلیس بود.

در این دوره، بازوبند کاپیتانی به سه توپچی دیگر نیز رسید. دیوید پلات پس از انتقال از سمپدوریا در سال ۱۹۹۵، کاپیتان اول انگلیس بود. او بعد از اینکه جایش را به آدامز داد، دو بار دیگر به عنوان بازیکن آرسنال در بازی‌های دوستانه مقابل کرواسی و مجارستان، در مسیر آماده‌سازی برای یورو ۹۶، بازوبند کاپیتانی را بر بازو بست و در بازی مقابل مجارستان موفق به گلزنی شد.

دیوید سیمن، در این دوران ستون اصلی تیم در درون دروازه بود و در سپتامبر ۱۹۹۷ در یک بازی مقدماتی جام جهانی مقابل مولداوی، بازوبند کاپیتانی را بر بازو بست و تیمش را به پیروزی ۴-۰ هدایت کرد. سپس، پس از اینکه آدامز به دلیل مصدومیت کمر پیش از یک بازی مقدماتی دیگر مقابل فنلاند در اکتبر ۲۰۰۰ کنار گذاشته شد، مارتین کیون در دیداری که با تساوی بدون گل در هلسینکی به پایان رسید، کاپیتان انگلیس بود.

آخرین توپچی قبل از دکلان که کاپیتان تیم ملی شد، سول کمپل بود. این مدافع پیش از پیوستن به ما، دو بار به این افتخار دست یافته بود، از جمله اینکه در سال ۱۹۹۸ در سن ۲۳ سالگی به عنوان دومین کاپیتان جوان تاریخ تیم ملی انتخاب شد، اما در تابستان ۲۰۰۵ او در بازی دوستانه‌ای که با پیروزی مقابل آمریکا در شیکاگو همراه بود، جانشین دیوید بکهام شد.

آن، پنجاه و هفتمین بازی تیم ملی انگلیس بود که یک بازیکن آرسنال بازوبند کاپیتانی را بر بازو بسته بود و حالا پس از ۱۹ سال انتظار، سرانجام یک توپچی دیگر تیم را به میدان هدایت می‌کند.

با توجه به سن و جایگاه دکلان در دنیای فوتبال، عجیب خواهد بود که این اولین باری نباشد که او سه شیرها را رهبری می‌کند.

بیشترین کاپیتانی تیم ملی انگلیس از آرسنال

ادی هپگود - ۲۱ بازی - ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۹
تونی آدامز - ۱۵ بازی - ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۰
جرج میلز - ۶ بازی - ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۷
آلن بال - ۶ بازی - ۱۹۷۵
دیوید جک - ۴ بازی - ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۲
دیوید پلات - ۲ بازی - ۱۹۹۶
دیوید سیمن - ۱ بازی - ۱۹۹۷
مارتین کیون - ۱ بازی - ۲۰۰۰
سول کمپل - ۱ بازی - ۲۰۰۵